Weer op weg

Johan stoot zijn hoofd overal aan, soms wel verschillende keren per dag: de achterklep van de auto, een lage deurpost in ons schuurtje… gelukkig houdt hij er meestal niets aan over, of soms een klein wondje. 

Maar toen ik begin december, in een gezellig donker koffierestaurantje in Kopenhagen mijn voorhoofd aan een lamp stootte, die laag boven de tafel hing, kreeg ik ‘s avonds hoge koorts en werd het de volgende dag een grote rode plek, waren mijn ogen helemaal opgezwollen, en mijn laptop en mobiel, die allebei openen op gezichtsherkenning, herkenden me niet meer!
 

Wondroos

Na wat googelen, een negatieve corona zelftest en diep weggezakte kennis uit mijn verpleegkundige jaren zijn we toen de volgende avond toch maar naar een ziekenhuis gegaan, en ja hoor, mijn eigen diagnose klopte: wondroos aan mijn voorhoofd.

Ik was blij dat we er snel bij geweest waren en na gebed en antibiotica knapte ik weer gauw op. Gelukkig maar, want de volgende dag appte onze zoon een bemoedigende tekst: 

“Mam, wist je dat er een heleboel beroemde Nederlanders overleden zijn aan wondroos!?! Michiel de Ruyter bijvoorbeeld…” 

Nee dat wist ik niet! 😊
 

Lesgeven in het hartje van Kopenhagen

Verder was onze week in Kopenhagen fantastisch. Echt leuk om weer op een YWAM basis te zijn, en de leerlingen “in het echt” les te geven. Wat hadden we dat gemist! Het was ook zo gezellig om met de studenten en staf te eten en bij te praten, heerlijk. 

 

Ze hebben daar een geweldige locatie, midden in de binnenstad, we voelden er ons helemaal thuis. Wij waren de laatste sprekers van hun school, het weekend erop vertrokken de studenten om met kinderen in nood in de Oekraïne te gaan werken, aan de grens met Rusland, en om dan later ook nog naar Moldavië te gaan. Een spannende reis!

Een paar kleinkinderen wonen nu dichterbij: wij genieten ervan!

We waren na ons online seminar in november, wat een groot succes was, naar Denemarken gegaan, en net voordat onze zoon Pieter met zijn gezin begin december opeens weer vanuit de Verenigde Staten terug naar Nederland moesten verhuizen, vanwege de coronaregels daar. Dat was heel onverwacht, maar nu zijn we al 2 maanden verder, en ze hebben een huis, weer een baan, de kinderen gaan weer naar school, en voor ons het leukste van alles: ze wonen nu dichtbij! 😊

 

Echt een zegen hoor, om samen Kerst en Oud en Nieuw te vieren, de kleinkinderen te logeren te krijgen, samen oliebollen te eten! We genieten ervan, en Davi en Dilma, die met de Kerstweken bij ons logeerden, natuurlijk ook.
 

In maart: Tweede module

In januari zijn we meteen weer begonnen met de voorbereidingen van het volgende online seminar, de tweede module. Die hebben we vorig jaar ook al eens gegeven. We hopen deze begin maart te geven. Voor meer informatie over dit seminar, wat voor lessen we geven en voor wie het is, kan je kijken op de website https://www.childrenatriskschools.com/online-seminar

Wat later in het jaar komt er dan hopelijk ook nog een derde module. Onze studenten zijn over het algemeen zendelingen bij Jeugd met een Opdracht, meestal uit de armere landen, waar ook veel kinderen in nood zijn. De meesten werken al met deze kinderen, dus het is superfijn ze op deze manier wat basisprincipes te mogen onderwijzen en hen te bemoedigen.
 

Ook weer fysiek lesgeven op Heidebeek

Maar in januari kon de Children at Risk School op Heidebeek, in Heerde ook weer in het echt beginnen. Dat was nog spannend geweest, maar gelukkig kon het doorgaan. Johan is er de eerste week les gaan geven. 

Zo zien we dat langzaam maar zeker de YWAM locaties weer hun scholen opstarten. Fijn hoor, om te mogen zien, dat er ook een einde komt aan de corona-epidemie! Wat snakken we daar naar, samen met de hele wereldbevolking!
 

Positief!

Vorige week testten we zelf ook opeens positief, en waren we een paar dagen grieperig. Gelukkig hadden we verder geen ernstige klachten. We bidden voor al de mensen waarbij de corona-infectie zware gevolgen gehad heeft, het voor veel verdriet en verlies gezorgd heeft, dat God hen zal troosten en bijstaan.

Ik las een artikel van een professor van de Oxford University die schreef dat er nu al wereldwijd 5 miljoen kinderen zijn die één van hun ouders kwijtgeraakt zijn aan Covid… Wat een onbeschrijflijk leed!

“Oh, Here Jezus, laat ze merken dat ze niet alleen zijn, dat U, Immanuël, bij ze bent, hen vasthoudt, troost en leiden zal.”

Dank je wel!

We zijn zo dankbaar voor jullie gebeden, voor jullie financiële giften, en voor jullie bemoedigingen, via sociale media of in natura. Zo toont God ons zijn zorg en liefde door jullie investeringen en betrokkenheid in ons leven.

Dank je wel dat jullie met ons meelopen op deze weg van samen God gehoorzamen, samen ontdekken wat Zijn plannen zijn, samen Hem volgen. We zijn zo blij dat we dit samen met jullie mogen doen. DANK JE WEL!

We wensen jullie Gods rijke zegen toe!
 

Gebedspunten

• Dank voor onze gezondheid, dat de wondroos weer snel genas, en dat we ook geen nare bijwerkingen van de corona gehad hebben.
• Dank voor de twee groepen studenten die we weer fysiek les mochten geven. Maar ook voor al die studenten die online onze seminars volgen. Bid dat ze er veel van zullen leren en erdoor bemoedigd zullen worden, in hun vaak zware werk.
• Bid ook voor bescherming van de studenten, als ze vaak in gevaarlijke plekken hun werk doen. Bescherming van hun gezondheid, fysiek, geestelijk, emotioneel en financieel.
• Willen jullie ook bidden voor alle kinderen die één of twee van hun ouders verloren zijn wereldwijd? Dat ook de kerk op zal mogen gaan staan om op deze nood een antwoord te geven?
• Dank met ons dat God goed is, God van compassie en liefde!