Heel hartelijk dank ieder die ons de afgelopen week e-mails gestuurd heeft, het bemoedigd ons erg dat jullie zo met ons meeleven. Ja, we hebben onverwacht onze plannen drastisch moeten wijzigen. Na alle tegenslagen van de afgelopen weken kreeg Johan vorige week opeens een dikke knie. Volgens de dokters een bacteriële artritis, een ernstige aandoening als daar niet snel wat aan gedaan wordt. Zaterdag is hij dan ook met spoed opgenomen en mocht meteen door naar de operatiekamer, waar de binnenkant van het gewricht van zijn knie schoongemaakt werd. Daarna was het platliggen aan de intraveneuze antibiotica.
Onze reis naar Haiti moest dus verzet worden. We zouden afgelopen maandag gaan. Morgen, woensdag hopen we dat Johan naar huis mag, maar vandaag kreeg hij er ook nog een oogontsteking bovenop. Hij heeft de ziekte van Bechterew, dus dat speelt nu ook op. We hopen eigenlijk a.s. maandag naar Haiti te kunnen, maar dat hangt van de gezondheid van Johan af, en die is weer in Gods hand. Hij weet wat het beste voor ons is, ons leven is aan Hem toegewijd. Als Hij ons in Haiti wil hebben zal Hij het ook mogelijk maken.
Vele mensen schreven ons al, dat onze plannen om in Haiti te gaan helpen, op grote geestelijke weerstand stuiten. Er zijn daar zelfs in het verleden, door hoge gezagslieden, verbonden met demonische machten gesloten. Maar Johan was er ook bij toen er precies een maand na de aardbeving een 3 dagen durende dienst op het plein voor het paleis gehouden werd, waar opgeroepen werd tot bidden en vasten, om de demonische banden te verbreken en om een nieuwe tijd in te gaan, waarin de mensen in Haiti weer toegewijd zullen zijn aan de Here God.
De school die we in Haiti gaan geven begint 4 oktober, en we hebben al gevraagd of in ieder geval de eerste week Johans lessen geruild kunnen worden met een andere spreker. Er hadden zich al 120 studenten aangemeld, terwijl we maar 50 studenten aan kunnen nemen… (we hebben maar geld en slaapplaatsen (tenten) en lesmateriaal voor 50…) De Haitiaanse voorganger, Ds. Vijonet, die ook voor de aardbeving de directeur was van een universiteit, gaat de school samen met ons leiden. Hij schreef dat hij ze een paar proefwerken had gegeven en er zo 40 personen afgevallen waren, maar nu waren er dus nog 80 over… Ik ben benieuwd hoe hij dat op gaat lossen.
Afijn , we hopen en verwachten dat Johans gezondheid zal verbeteren, en we zelf dan ook snel kunnen vertrekken. We hebben afgelopen vrijdag al 4 grote koffers met lesmateriaal gratis met het vliegtuig mee kunnen geven. Geweldig hoor, maar we zijn er nog niet, er zijn nog een heleboel andere hobbels op ons pad. We hopen dan ook dat jullie voor ons willen blijven bidden.
Ik denk niet, dat we gemakkelijk e-mails zullen kunnen versturen vanuit Haiti, als we weer iets op deze blog gezet hebben. Maar als jullie op de hoogte willen blijven, kunnen jullie het vakje rechts invullen, waar boven staat : ”Subscribe to this blog” Dan krijgen jullie elke keer automatisch een email toegestuurd, als er weer wat op geschreven wordt.
Allemaal heeeeel hartelijk bedankt voor jullie meeleven, meegeven en meebidden! Gods rijke zegen toegewenst!
dinsdag 28 september 2010
donderdag 23 september 2010
Revolution of love
Deze video is opgenomen op de plaats waar we de school gaan houden. De plaats waar de kerk stond. Aan deze video werken jongeren uit verschillende kerken mee, en medewerkers van Jeugd met een Opdracht Port au Prince.
En deze fotos zijn daarna genomen: er wordt nog steeds puin geruimd.
En deze fotos zijn daarna genomen: er wordt nog steeds puin geruimd.
En de "kerk/universiteit" die ondertussen op deze plek opgezet is en waar we de cursus gaan geven:
zaterdag 18 september 2010
Help, we hebben gebed nodig!
Over 8 dagen vertrekken we al voor ruim een maand naar Haiti en we hebben opeens veel meer tegenslagen dan gewoonlijk: we hebben gebed nodig!
Vorige week heb ik de hele week plat gelegen, ik kon vrijdags opeens niks meer, mijn rug zat helemaal vast. Nu heb ik dat wel vaker, maar deze keer was het heftiger dan het laatste paar keren, en moesten we zelfs de dokter bellen om extra recepten voor medicijnen te schrijven.
Johan, die altijd zo sterk is en vol energie zag ik deze week elke dag steeds vermoeider in bed rollen. De gesprekken werden korter, we waren allebei op. Hij kreeg een diarree, wat we hier echt heel zelden krijgen, we hebben ondertussen denk ik wel zo’n beetje tegen alle bacteriën en virussen weestand opgebouwd, maar zijn diarree is nog steeds niet over en het vreet zijn energie op.
Toen ook nog als klap op de vuurpijl crashte mijn mooie nieuwe Lenovo laptop, met alles erop wat we nodig hebben in Haiti. Het is een nieuwe laptop!! Vijf maanden geleden in Nederland gekocht! Vrijdag de hele dag aan de telefoon gehangen, “ja we hebben hem in Nederland gekocht, maar daar zeiden ze dat hij ook hier garantie heeft.” Ja mevrouw, dat is ook zo, maar dan moet u even hier heen bellen: ander nummer... Van hot naar her gestuurd met als resultaat, dat het uiteindelijk toch niet lukte…Wat nu? Het leek of het probleem in het ingebouwde ventilatortje zat, die deed het niet meer, de laptop werd dan gloeiend heet en viel dan uit. Dan maar zonder garantie, we moeten hem hebben in Haiti. Weer gebeld: “Nee, onze winkel sluit vandaag wat vroeger, maandag pas…” Gauw een andere zaak gebeld, het was ondertussen half zes: “Ja komt u maar, maar we gaan wel om 6 uur dicht.”
Oeps! Johan en ik zijn toen gauw in de auto gesprongen met laptop, maar vrijdagmiddag om half zes is het gekkenwerk om dwars door de stad te moeten rijden. Alles zat vast, alle stoplichten op rood, files… Om 5 voor zes weer gebeld naar de winkel: “willen jullie alsjeblief t op ons wachten?” Om 10 over zes weer en om 25 over zes kwamen we er eindelijk aan. Yes, ze waren er nog…! Een wondertje! De meneer die ons hielp werd helemaal blij toen hij mijn laptop zag: “Wow u hebt de nieuwe Lenovo, die hebben wij hier helemaal nog niet in Brazilië! Wist u dat ze die bij de NASA ook gebruiken, ze gaan nooit kapot, de beste laptops van de wereld samen met de Sony…”
“ Uhmmm tja, deze is wel kapot…”
“Nou mevrouw dat is een wonder, dat zien we hier echt nooit, we verkopen hier allerlei merken, maar in de winkel kopen alle mensen die hier werken voor zichzelf ook een Lenovo, omdat dat echt de beste is, superieure kwaliteit, gaat niet kapot, dit heb ik echt nog niet meegemaakt”...
“OK wanneer kunnen we hem weer ophalen?”
“Tja, als de ventilator echt kapot is over 2 weken!
“Wat?! We hebben hem nodig om mee te nemen naar Haiti over een kleine 2 weken!
“ Nou nee, dat kan echt niet, als het echt kapot is moeten we nieuwe onderdelen bestellen en die komen uit China… die hebben we niet in voorraad.”
O nee. Nou we hopen nu maar dat de ventilator niet kapot is maar er alleen een draadje of zo losgeschoten is, dan is hij namelijk wel op tijd klaar, dinsdag horen we het.
Ik heb schitterend materiaal in het Frans en creools gekregen om te laten drukken voor de studenten Zo stuurde Phyllis Kilborn, een bekende WEC zendelinge, die al een hele serie boeken op haar naam heeft staan,( allemaal over kinderen in nood), me een boekje op voor kinderen, om hen te helpen bij traumaverwerking. Echt prachtig. Ik zie al helemaal hoe de studenten dat kunnen gaan gebruiken met de kinderen in de kampen en wil er minstens 1000 van hebben. Voor mijn lessen had ik hand-outs hoe cholera te voorkomen is en willen we bepaalde gedeeltes van de boekenserie “waar er geen dokters zijn”, in het Frans en creools drukken. Ook Johan had al zijn hand-outs al opgestuurd om in het Frans te vertalen, alles zou in Haiti zelf gedrukt gaan worden. Nu hoorden we net dat de drukker in Haiti, die alles goedkoop zou doen, het toch niet kan doen. We moeten nu alles hier in Brazilië zelf drukken! Oeps…
En er waren een paar mensen die ons gezegd hadden wel te willen helpen met onze tickets en de kosten in Haiti, maar dat lijkt opeens ook niet door te gaan, we kunnen ze niet bereiken, ik weet niet eens of we wel genoeg geld nu hebben om de tickets te betalen!
Willen jullie voor ons bidden? Zoveel tegenstand tegelijk is niet normaal. Zoals de Lenovo meneer het zei: “Dit komt echt nooit voor!“ We gaan naar Haiti omdat we geloven dat God ons daar heen leidt. Zodat we jonge mensen op mogen leiden om het licht van Christus uit te gaan stralen in hun kampen en omgeving. We hopen ze veel praktische lessen te gaan geven zodat ze zullen gaan groeien in hun geloof en kennis van God, maar ook dat ze op een praktische manier uit zullen kunnen gaan reiken naar de kinderen in nood. Ik denk dat we nu extra geestelijke weerstand hebben en we meer gebed nodig hebben. Willen jullie in gebed om ons heen staan?
Vorige week heb ik de hele week plat gelegen, ik kon vrijdags opeens niks meer, mijn rug zat helemaal vast. Nu heb ik dat wel vaker, maar deze keer was het heftiger dan het laatste paar keren, en moesten we zelfs de dokter bellen om extra recepten voor medicijnen te schrijven.
Johan, die altijd zo sterk is en vol energie zag ik deze week elke dag steeds vermoeider in bed rollen. De gesprekken werden korter, we waren allebei op. Hij kreeg een diarree, wat we hier echt heel zelden krijgen, we hebben ondertussen denk ik wel zo’n beetje tegen alle bacteriën en virussen weestand opgebouwd, maar zijn diarree is nog steeds niet over en het vreet zijn energie op.
Toen ook nog als klap op de vuurpijl crashte mijn mooie nieuwe Lenovo laptop, met alles erop wat we nodig hebben in Haiti. Het is een nieuwe laptop!! Vijf maanden geleden in Nederland gekocht! Vrijdag de hele dag aan de telefoon gehangen, “ja we hebben hem in Nederland gekocht, maar daar zeiden ze dat hij ook hier garantie heeft.” Ja mevrouw, dat is ook zo, maar dan moet u even hier heen bellen: ander nummer... Van hot naar her gestuurd met als resultaat, dat het uiteindelijk toch niet lukte…Wat nu? Het leek of het probleem in het ingebouwde ventilatortje zat, die deed het niet meer, de laptop werd dan gloeiend heet en viel dan uit. Dan maar zonder garantie, we moeten hem hebben in Haiti. Weer gebeld: “Nee, onze winkel sluit vandaag wat vroeger, maandag pas…” Gauw een andere zaak gebeld, het was ondertussen half zes: “Ja komt u maar, maar we gaan wel om 6 uur dicht.”
Oeps! Johan en ik zijn toen gauw in de auto gesprongen met laptop, maar vrijdagmiddag om half zes is het gekkenwerk om dwars door de stad te moeten rijden. Alles zat vast, alle stoplichten op rood, files… Om 5 voor zes weer gebeld naar de winkel: “willen jullie alsjeblief t op ons wachten?” Om 10 over zes weer en om 25 over zes kwamen we er eindelijk aan. Yes, ze waren er nog…! Een wondertje! De meneer die ons hielp werd helemaal blij toen hij mijn laptop zag: “Wow u hebt de nieuwe Lenovo, die hebben wij hier helemaal nog niet in Brazilië! Wist u dat ze die bij de NASA ook gebruiken, ze gaan nooit kapot, de beste laptops van de wereld samen met de Sony…”
“ Uhmmm tja, deze is wel kapot…”
“Nou mevrouw dat is een wonder, dat zien we hier echt nooit, we verkopen hier allerlei merken, maar in de winkel kopen alle mensen die hier werken voor zichzelf ook een Lenovo, omdat dat echt de beste is, superieure kwaliteit, gaat niet kapot, dit heb ik echt nog niet meegemaakt”...
“OK wanneer kunnen we hem weer ophalen?”
“Tja, als de ventilator echt kapot is over 2 weken!
“Wat?! We hebben hem nodig om mee te nemen naar Haiti over een kleine 2 weken!
“ Nou nee, dat kan echt niet, als het echt kapot is moeten we nieuwe onderdelen bestellen en die komen uit China… die hebben we niet in voorraad.”
O nee. Nou we hopen nu maar dat de ventilator niet kapot is maar er alleen een draadje of zo losgeschoten is, dan is hij namelijk wel op tijd klaar, dinsdag horen we het.
Ik heb schitterend materiaal in het Frans en creools gekregen om te laten drukken voor de studenten Zo stuurde Phyllis Kilborn, een bekende WEC zendelinge, die al een hele serie boeken op haar naam heeft staan,( allemaal over kinderen in nood), me een boekje op voor kinderen, om hen te helpen bij traumaverwerking. Echt prachtig. Ik zie al helemaal hoe de studenten dat kunnen gaan gebruiken met de kinderen in de kampen en wil er minstens 1000 van hebben. Voor mijn lessen had ik hand-outs hoe cholera te voorkomen is en willen we bepaalde gedeeltes van de boekenserie “waar er geen dokters zijn”, in het Frans en creools drukken. Ook Johan had al zijn hand-outs al opgestuurd om in het Frans te vertalen, alles zou in Haiti zelf gedrukt gaan worden. Nu hoorden we net dat de drukker in Haiti, die alles goedkoop zou doen, het toch niet kan doen. We moeten nu alles hier in Brazilië zelf drukken! Oeps…
En er waren een paar mensen die ons gezegd hadden wel te willen helpen met onze tickets en de kosten in Haiti, maar dat lijkt opeens ook niet door te gaan, we kunnen ze niet bereiken, ik weet niet eens of we wel genoeg geld nu hebben om de tickets te betalen!
Willen jullie voor ons bidden? Zoveel tegenstand tegelijk is niet normaal. Zoals de Lenovo meneer het zei: “Dit komt echt nooit voor!“ We gaan naar Haiti omdat we geloven dat God ons daar heen leidt. Zodat we jonge mensen op mogen leiden om het licht van Christus uit te gaan stralen in hun kampen en omgeving. We hopen ze veel praktische lessen te gaan geven zodat ze zullen gaan groeien in hun geloof en kennis van God, maar ook dat ze op een praktische manier uit zullen kunnen gaan reiken naar de kinderen in nood. Ik denk dat we nu extra geestelijke weerstand hebben en we meer gebed nodig hebben. Willen jullie in gebed om ons heen staan?
donderdag 16 september 2010
Fietsen!
Even een mooi filmpje van Jonathan en Johan die met wat andere meewerkers op hun vrije zaterdagen al om 6 uur 's morgens gaan mountainbiken! Over echte bergen en soms er dwars doorheen, via oude mijntunnels...
Moet je zien waar ze uitkomen, het lijkt wel een paradijsje!
Moet je zien waar ze uitkomen, het lijkt wel een paradijsje!
zondag 12 september 2010
Netwerken
“Heer, help ons om te helpen!“, is ons gebed.
En met de dag wordt het duidelijker dat we een heleboel kunnen doen als we hard werken, onszelf helemaal geven, maar dat we nog veel méér kunnen doen als we samenwerken. Samenwerken met zendingsorganisaties als Micha Campaign, Not for Sale, Tearfund, Viva en nog een hele serie andere internationale organisaties die zich inzetten voor kinderen in nood.
Johan en ik zitten sinds vorig jaar in het bestuur van Global Compassion Network, samen met enkele leiders van bovengenoemde organisaties. Onze maandelijkse vergaderingen doen we via de Skype, met directieleden in India, Thailand, Engeland, Amerika en Brazilië. Daarnaast worden er grote gezamenlijke congressen georganiseerd door Call2all, waar dit Global Compassion Network een onderdeel van is. Zodoende konden we al met duizenden lokale voorgangers en zendelingen samenkomen, om samen God te zoeken en samen plannen te maken.
Wat heeft dat allemaal met ons werk onder de kinderen in nood in Belo Horizonte te maken? Alles. “Vader maak hen één”, was het gebed van onze Heer Jezus. Samen kunnen we veel meer, we zien het in Port au Prince, Mumbai en Belo Horizonte.
In Port au Prince werken we samen met een zendings organisatie die MAIS heet en eigenlijk het grootste deel van de logistiek en de fondswerving voor de school met 50 studenten doet. Als YWAM was ons dit niet gelukt. Maar zij hebben juist weer niet de leraren en de ervaring om het curriculum voor zulk soort cursussen te organiseren, wij wel. Ook in de kampen en met de UNICEF wordt er verder met allerlei organisaties samengewerkt. Een organisatie geeft ons waterfilters, een andere eten, weer een andere tenten, weer een andere helpt met de opbouw van een soort schuur waar we de lessen gaan geven. Een lokale universiteit zorgt voor vertaald materiaal etc. Aan het eind van de school hopen we dat de 30 kerken waar de 50 studenten uit komen, allemaal geadopteerd zijn door Braziliaanse kerken, wat weer door MAIS geregeld wordt.
In Mumbai zijn we met een heel stel organisaties een groot congres aan het opzetten. Tearfund, Micha, Viva en nog een paar indische organisaties doen de PR, zij hebben netwerken van tienduizenden mensen. YWAM en nog een paar andere organisaties hebben de plaatselijke locaties waar de mensen die naar dit congres komen op de middagen praktisch kunnen gaan helpen. We hopen dat het niet alleen een congress wordt van luisteren, maar van leren en dan meteen de praktijk erachteraan. Ik heb gisteren online het programma "Bestemming Onbekend" bekeken van Maarten en Miranda in Nepal. En ik vroeg me af hoeveel mensen er zijn zoals Miranda, die gewoon nooit de kans zullen nemen om met nood in aanraking te komen, tenzij ze gedwongen worden. Aan het eind van het programma is ze helemaal blij als ze een meisje een beetje kan helpen, dat zou ik nog veel meer jongeren willen laten proeven…
Ook in Belo Horizonte zijn we meer aan het samenwerken met andere organisaties, en hopen we voor volgend jaar , als we in sept, okt 25 jaar bestaan, hier ook zo`n congress te organiseren, in samenwerking met Not for Sale en andere organisaties, speciaal gericht op human trafficking en kinderprostitutie.
Willen jullie met ons bidden dat die samenwerking steeds hechter zal worden?
donderdag 9 september 2010
woensdag 8 september 2010
Johan op tv: - Ik word niet moedeloos, zolang er leven is is er hoop!
Op tv 9 sept 17.05 uur ned 2:
Voor de link naar de website van de Helpende Hollander: De Helpende Hollander - Ik word niet moedeloos, zolang er leven is is er hoop;
Op Radio:
Een interview met Johan is te beluisteren op zaterdag 4 september om 21.45u op radio 5.
of op deze link:interview met Johan en Jeannette (dit kan even duren om te downloaden)
Abonneren op:
Posts (Atom)