Preken doe je door je daden!

Lieve familie en vrienden,

“Namaste!” Deze keer schrijf ik de nieuwsbrief vanuit India, en met deze groet worden we elke dag begroet. We zijn hier de hele maand november in Mumbai, een stad met ongeveer twintig miljoen inwoners.

Preken door je daden

De eerste week waren we sprekers in de “Call2Compassion and Justice” Conferentie met ruim 400 deelnemers, vooral veel voorgangers uit allerlei delen van India. De titel van de conferentie zegt het al, we hadden het vooral over integrale zending. Een jonge Indiase vrouw in een prachtig blauw, groen en goud gekleurde sari legde het zo uit: “Preken doe je door je daden! “

20-30 mannen per nacht

Halverwege de week kregen alle mensen die aan de conferentie deelnamen, de kans om een dag met één van de plaatselijke zendingsorganisaties mee te lopen. Je kon kiezen uit een dagje naar organisaties die onder de 150.000 vrouwen en meisjes werken, die in de rosse buurt gedwongen worden zich iedere dag aan 20-30 mannen te prostitueren, of naar opvanghuizen voor kinderen en tieners die uit de prostitutie gered zijn.

Diep geschokt en vreselijk bemoedigd

Geweldig, wat een goed idee. Iedereen kwam diep geschokt maar ook vreselijk bemoedigd terug. Er is nog heel wat te doen, maar wat bijzonder, dat er ook al zoveel mooie en goede acties ondernomen worden!

Waar we ook gaan, overal zijn hele hordes kinderen!

Lesgeven in de Children@Risk School in Mumbai, India

C@R School: Vermenigvuldiging van werk onder kinderen
De rest van de maand geven we les aan de studenten van de Children at Risk School in Mumbai. Studenten, die hun leven door de Here Jezus willen laten gebruiken om kinderen in nood met Zijn liefde in woord en daad te helpen. Ze komen uit allerlei verschillende delen van India, en hopen daar ook weer naar terug te gaan, na de school. We hopen en bidden dat de lessen die we mogen geven, veel vrucht zullen gaan dragen in hun werk en leven!

1,2 miljard mensen

Wat een geweldige uitdagingen toch altijd weer in India. Met zijn 1,2 miljard mensen, waarvan 80% hindoes, 13% moslims en maar 2,5% christenen zijn.

Maar ook: wat een geweldige mogelijkheden zijn er in dit prachtige land met zijn vriendelijke en kleurrijke mensen. Wat zijn ze gastvrij en open om te leren!

Plek gezocht voor 58.000 jongeren

Maar ook terwijl we in India zijn, gaan de voorbereidingen voor de WK gewoon door.

Er zijn organisaties die 6.400 teams met ieder gemiddeld 10 jongeren, naar Brazilië hopen te sturen, om daar het goede nieuws te brengen. En de vraag was dus of wij plaats hadden voor 64.000 jongeren?

“Eeeh…, ja hoor, dat willen we wel proberen.”

Het grote aantal wordt al een stuk minder als je je bedenkt dat de WK in 12 steden gespeeld wordt, dat betekent dan dus ruim 500 teams per stad. Er zullen toch wel 500 kerken per stad zijn die een team willen ontvangen? We zijn er hard voor aan het werk. Ondertussen hebben we al toezeggingen van kerken en hebben we al voor 6.000 jongeren een slaapplek, dus nog “maar” 58.000 te gaan!

God ontmoeten in Brazilië

Tijdens de laatste WK’s is de prostitutie, mensenhandel en seksuele uitbuiting heel erg snel gegroeid. Ook is Brazilië al één van de meest populaire landen als het om sekstoerisme gaat. Daar willen we tegenin gaan, door de plaatselijke kerken en al die internationale teams te vragen om mee te helpen. We hopen dat er tienduizenden mensen tot een levend geloof in de Here Jezus zullen komen, maar ook dat de strijd tegen seksuele uitbuiting door ieder opgepakt zal worden, en dat Brazilië juist bekend zal worden om een WK waar geen mensenhandel, geen prostitutie en geen seksuele uitbuiting zal zijn, waar toeristen zullen genieten van de schitterende stranden met het lekkere warme transparante water, van de adembenemende natuur, het gastvrije volk, maar vooral waar ze God zullen ontmoeten.

Gods zegen

Veel gevraagd? Ja. We hebben Gods zegen nodig! Zonder Zijn zegen wordt het een project wat niet van de grond zal komen. Maar met Gods zegen kunnen er harten aangeraakt en veranderd worden, ongerechtigheid in de maatschappij aangepakt worden, zal er redding, bevrijding en genezing zijn. Met Gods zegen zullen we ook samen kunnen werken met plaatselijke kerken, plaatselijke, nationale en internationale organisaties, om zo samen en in eenheid, Jezus naam groot te kunnen maken. We zoeken dan ook naar mensen die hier samen met ons voor willen bidden en blijven bidden. Totdat we de verhoring hiervan zien!

Bewustwording door documentaires

Een van de beste documentaires die we gezien hebben over mensenhandel is de film “Nefarious”. Hij is gemaakt door Exodus Cry en IHOP, en hetzelfde team is net voor we naar India gingen bij ons in Brazilië geweest om een nieuwe documentaire te maken, specifiek over mensenhandel in Brazilië.

Ook Operation Blessing van de CBN kwam met hun film-team langs, en we hopen snel de links door te kunnen geven van hun documentaires. Zo zijn we met verschillende organisaties bezig om de bewustwording van het probleem te vergroten, en ook om te laten zien wat er praktisch aan gedaan kan worden.

Filmpjes op de mobiel

Naast de documentaires hebben we ook om kleine 2-3 minuten filmpjes gevraagd voor speciaal publiek: zoals voor taxi chauffeurs: er blijken clubs van christelijke taxichauffeurs te bestaan in Brazilië. Die willen we graag ieder een klein filmpje tegen  seksuele exploitatie aanbieden, voor op hun mobiele telefoon, wat ze aan toeristen kunnen laten zien als die hen vragen om naar de rosse buurt gebracht te worden.

Ook voor bus en vrachtwagenchauffeurs worden er filmpjes gemaakt, omdat er juist langs de grote wegen hier, zo ontzettend veel kinderprostitutie is.

Helpen met een App

Meisjes en vrouwen die de hotel en motelkamers schoonmaken blijken ook een  speciale groep te zijn. Voor hen hopen we een App. te hebben die ze op hun telefoon kunnen downloaden. We hopen ze veel informatie te geven, wat ze kunnen doen als ze denken getuige te zijn van mensenhandel, en hoe ze dan zonder zichzelf in gevaar te brengen, kunnen helpen door dit op de juiste manier en plaats door te geven.

24/7 gebed

Allerlei nationale en internationale organisaties bieden hun hulp aan op dit gebied, ieder met hun gaven. Zo zijn er ook organisaties die tijdens de WK midden in de prostitutiebuurt van alle twaalf steden een 24/7 gebedshuis op zullen zetten. We hebben in Belo het Recanto Huis daarvoor aangeboden.

Bijbels en de Jezus film op alle mobieltjes

Een andere organisatie heeft aangeboden met ons samen te werken met hun fantastische apparaatjes, waarvan je de Bijbel via WIFI of Bluetooth kan downloaden op je telefoon, Er is keuze uit 6000 verschillende talen, de gesproken Bijbel in meer dan 700 talen en de Jezus film in meer dan 1100 talen. We hopen die apparaatjes in alle 12 steden te hebben, en vooral tijdens de voetbalwedstrijden dicht bij de stadions deze Bijbels via WIFI aan te kunnen bieden. Wat een geweldige mogelijkheden, om op deze manier toeristen, waarvan we de taal niet spreken, te kunnen zegenen met Gods woord in hun eigen taal. Zelfs oude mobieltjes kunnen heel simpel geschikt gemaakt worden om de gewenste Bijbel te ontvangen.

Miljoenen evangelisten

Hier in Brazilië zijn ongeveer 30 miljoen protestantse christenen, waarvan tien miljoen onder een overkoepelende organisatie vallen. De leider daarvan was helemaal enthousiast toen hij onze plannen hoorde: "Ik wil graag dat jullie alle tien miljoen leden leren hoe ze met hun telefoon Bijbels en de Jezus film in allerlei talen door kunnen geven. Kunnen jullie dat?"

IT zending teams

“Eeeeh….., ja, we beginnen in maart, zodat in juni, bij het begin van de WK, iedereen er klaar voor is!” 

Ik dacht even aan het mobieltje uit het jaar nul dat in mijn tas zat…Vorig jaar had ik een tweedehands Iphone gekocht, maar Johan was zo enthousiast over de Google agenda die daarop zat, dat hij hem is gaan gebruiken… Gelukkig hangt het niet van Johan en mij af, of van onze vaardigheden met de nieuwste mobiele telefoons, maar van Gods zegen op een hele groep jonge zendelingen, die zich aan het voorbereiden is om in elk van de 12 steden een speciaal IT team te organiseren. Zij zullen de kerken en organisaties kunnen trainen in allerlei nieuwe mogelijkheden op het gebied van telefonie en computers, wat betreft evangelisatie en hulpverlening.

12 JMEO coördinators met teams

In december is er een meeting van Jeugd met een Opdracht Brazilië, waar zich al 800 zendelingen voor opgegeven hebben. JMEO heeft in Brazilië op 40 verschillende locaties een campus of basis, ook in alle 12 de WK steden. Ieder van die steden heeft nu een JMEO WK coördinator met een team. Die hopen we dan in december allemaal op de hoogte te kunnen brengen van alle mogelijkheden, zodat we er straks met elkaar klaar voor zijn!

Johan en ik hebben ook nog –tig vergaderingen met groepen voorgangers, leiders van organisaties, en een geweldige uitdaging om alle communicatie met iedereen soepel te laten lopen. Willen jullie voor ons bidden?

Dank je wel

En dan willen we ieder nog bedanken, die ons deze maanden weer gesteund heeft met gebeden, e-mails, kaarten en financiën. Jullie zijn zo’n belangrijk onderdeel van ons leven! Zonder jullie zouden we niet de zendelingen zijn die we nu zijn, en zouden we niet kunnen doen wat we nu doen.

Heel, heel hartelijk bedankt!

We wensen jullie allen een hele fijne Kerst toe, waar de Here Jezus het middelpunt is, en heel veel zegen voor het nieuwe jaar!

Johan en Jeannette

Gebedspunten

·        Dank God voor de geweldig goede conferentie en de Children at Risk School in Mumbai, India. Bid dat de voorgangers, leiders van organisaties en studenten veel vrucht mogen dragen in hun werk onder de armste kinderen van India.

·        Dank God voor de documentaires die op dit moment gemaakt worden over de seksuele exploitatie van kinderen in Brazilië. Bid dat dit niet alleen de bewustwording zal vergroten, maar dat miljoenen christenen in Brazilië op zullen staan tegen dit grote onrecht wat de kinderen, tieners en jonge vrouwen aangedaan wordt.

·        Dank God voor alle kerken en organisaties die mee willen helpen tijdens de WK. Bid dat we samen miljoenen mensen met Gods liefde zullen mogen bereiken.

 Als trotse oma en opa nog even wat foto's van onze prachtige kleinkinderen:

Iedereen nog bedankt die voor Eva's bijna geamputeerde vingertje gebeden heeft. Het is helemaal genezen! Dank U Heer!

We hopen dat gedurende deze volgende weken Stella, kleinkind nr 8, geboren zal worden. Willen jullie ook voor een voorspoedige bevalling bidden en gezondheid voor Melissa en Stella?

Even een update over Eva. Michele is weer verschillende keren met haar naar de dokter geweest. Het topje van haar vinger is nu helmaal zwart, en volgens de dokter kan het wel drie weken duren voor dat eraf valt. De hoop is dan dat daaronder een gezond laagje over het botje van haar vingerkootje gegroeid is. Maar als dat niet zo is, moet het alsnog geamputeerd worden. Gelukkig heeft ze er bijna geen pijn aan. Maar het is dus nog even afwachten. Wel spannend, maar we weten dat er een heleboel mensen voor haar gebeden hebben, en wij en natuurlijk ook Michele en Romeu zijn daar super dankbaar voor. 

Eva

Eva, een van onze kleinkids, het 3 jarige dochtertje van Michele en Romeu, hier samen op de foto met haar broertje Igor, probeerde vrijdag haar speelgoedkast te beklimmen... Dat ging niet goed...Een plank viel, Eva viel, en op de een of andere manier was haar ringvinger helemaal doorgesneden. Ze moest snel naar de eerste hulp waar haar vinger er weer werd aangehecht,en na een nachtje en een dagje ziekenhuis, is ze weer thuis, maar het is nu afwachten of haar vingertje genoeg doorbloeding krijgt, of dat het toch nog geamputeerd moet worden. Willen jullie voor haar bidden?

Rode kaarten en marathon lesgeven

“Goeiemiddag meneer, mag ik u even een rode kaart geven?” Aarzelend hield de man met zijn gele voetbalshirt zijn pas in om verbaasd de kaart aan te nemen.

“Eh, waar heb ik dat aan te danken?”

“We zijn een campagne aan het houden, om mensen bewust te maken, dat tijdens grote evenementen zoals de WK, heel vaak kinderen, tieners en jonge vrouwen ingezet worden om aan de extra vraag aan prostitutie te voldoen, dat willen we tegengaan…”

Evangeliseren en rode kaarten

We stonden met een flinke groep jongeren rode kaarten uit te delen aan de vijftigduizend mensen die op de voetbalwedstrijd van de Confederations Cup afgekomen waren. En doordat er ook nog eens overal in Brazilië, en dus ook in Belo Horizonte, massale protesten uitbraken, die op sommige dagen wel meer dan honderdduizend mensen op de been brachten, zwelde de groep van mensen die we op straat wilden bereiken tot ongelooflijke proporties!

De protesten hielden ruim 2 weken aan. Vooral de mensen die in het begin van de manifestaties de straat opgingen, stonden erg open om onze rode kaarten aan te nemen, er samen over door te praten en ook de evangelisatiefolders uitgebreid te lezen. Het was bijna te vergelijken met een Koninginnedag- sfeertje: mooi weer, iedereen vrij, lekker buiten…

Ongenoegen

Maar wat verder in de week, werden de protesten grimmiger, er kwamen uit andere steden, wat ze “professionele protesters” noemden, en het geweld en vandalisme nam schrikbarend toe. Het was begonnen met acties over de verhoging van de prijs van het buskaartje, maar het werd al snel groter, met duizenden mensen die de straat opgingen om te protesteren tegen corruptie, en om betere medische zorg en beter onderwijs te eisen. Wat begon met een paar honderd mensen, werden al gauw tientallen duizenden. Het duurdere buskaartje bleek de druppel geweest te zijn die de emmer van ongenoegen bij zoveel Brazilianen deed overlopen.

Met z`n allen biddend en evangeliserend de straat op

Het gemeentebestuur had voor de Confederations Cup (wat eigenlijk een oefenronde is voor de WK die hier volgend jaar gehouden zal worden), een stel grote tv schermen op strategische plaatsen in de stad opgesteld, zodat tienduizenden mensen daar de wedstrijden zouden kunnen volgen. Maar de mensen kwamen helemaal niet kijken… ze liepen allemaal mee in de manifestaties!

Wij hadden ook plannen gehad, om op zo`n plein, vlak bij de plaatselijke prostitutie wijk, onze rode kaarten en evangelisatiefolders uit te delen, maar moesten toen ook even onze strategieën aanpassen. We besloten, zolang de optochten vredig verliepen, ook op straat tussen de mensen aanwezig te zijn, biddend en evangeliserend. En onze DTS (Discipelschaps Training School) besloot elke avond van de wekenlange protesten een tijd van lofprijs en gebed te houden op het centrale plein van de stad. Onze hele basis werd erbij betrokken, we hadden een geweldige tijd, en het deed me denken aan de begintijd van de basis, toen we ook zo vaak met grote groepen medewerkers `s avonds laat de straat opgingen, om de straatkinderen op te zoeken en hen over Gods liefde te vertellen, en hulp aan te bieden.

Hoop op honderden teams

Al met al was het een goede oefenperiode, voordat volgend jaar de WK komt. Dan hopen we honderden teams uit het buitenland en van de plaatselijke kerken op de been te krijgen, niet alleen in Belo Horizonte, maar in alle twaalf steden waar de wedstrijden van de WK gespeeld zullen worden, om Gods licht te laten stralen en Zijn woorden van liefde en gerechtigheid, compassie en redding te laten klinken.

Koreaans in Sao Paulo, Frans in Zwitserland

Al vrij snel na deze intensieve weken, vertrokken Johan en ik allebei om les te geven. Johan was door een Koreaanse DTS, die in Sao Paulo gehouden wordt, uitgenodigd om een week les te komen geven, terwijl ik was uitgenodigd om bij Jeugd met een Opdracht in Zwitserland te komen onderwijzen over het werken met kinderen in nood. Er draaiden daar tegelijkertijd twee verschillende cursussen, een voor het opleiden van onderwijzend personeel, en een ander voor het opleiden van zendelingen die met kinderen in nood willen gaan werken, de Children at Risk School. Ze hadden de studenten voor deze ene week samengevoegd. Het was ontzettend leuk om te doen. Een groot deel van de studenten kwam uit de Franssprekende landen van Afrika, en alles werd dus naar het Frans vertaald. Terwijl Johans lessen naar het Koreaans werden vertaald…Heerlijk! We genieten van deze geweldige mogelijkheden om mensen van andere landen en culturen een beetje te mogen onderwijzen van alles wat wij op onze beurt met vallen en opstaan geleerd hebben! En vooral, om hen te mogen bemoedigen, in hun werk en hun leven, vooral heel dicht bij God te blijven, op Hem te vertrouwen, die al de mooiste plannen voor hen bedacht heeft.

Samen met de leiders van de school in Zwitserland

Vakantie in Ermelo met Davi en Dilma

Een leuke bijkomstigheid van mijn week in Zwitserland was, dat mijn ticket zo geboekt was, dat ik op de terugreis twee weken in Nederland had, precies tijdens de vakantie van Dilma en Davi, die we toen dus samen in Ermelo konden vieren. We hadden zelfs Braziliaanse temperaturen, dus dat was helemaal fantastisch!

Wat geweldig om te zien dat Davi weer lekker in zijn vel zit. Zijn nierfunctie is nu 50%. God heeft echt een wonder gedaan, aan het begin van dit jaar was het maar 15-20%! Hij was niet meer zo moe, trilde niet meer, en kon weer heerlijk genieten van het gezellig samen eten, of koffie drinken met wat lekkers erbij. Mijn ipod met aanbiddingsmuziek stond de hele dag gedempt aan, en ik hoorde Davi vaak zacht meezingen of neuriën. Geweldig, wat zijn we daar dankbaar voor!

Dilma is aan het inburgeren

Dilma zit nog in de aanpassingsfase. Ze is afgelopen november naar Nederland verhuisd, en is nog allerlei nieuwe dingen van de Nederlandse cultuur aan het leren. Hoewel ze natuurlijk bij ons als Nederlanders opgegroeid is, en wel al een heleboel gezien en geleerd had, is het wonen in Nederland toch anders. Zo heeft ze voor het eerst meegedaan met de avondvierdaagse. Ik had het van te voren aan haar proberen uit te leggen, het elke avond gezellig met zijn allen lopen, de plaatselijke fanfares, en over die laatste dag, met al dat snoep en die bloemen, maar je moet het toch een keertje meegemaakt hebben om zoiets echt Nederlands te leren kennen.

Dilma is net als Davi verstandelijk beperkt, maar ze leert toch best heel snel de Nederlandse gebarentaal. Het helpt natuurlijk enorm dat de medewerkers van de Pinnenburg, de woonvoorziening met verschillende huizen waar Davi ook woont, allemaal gebarenles hebben gehad en dat haar dagbesteding op een gebarenboerderij is. Het woord zegt het al: het is een boerderij waar nog meer doven werken en geholpen worden. Ook in de kerk wordt alles voor haar in gebaren vertaald. Ze geniet van de uitjes zoals de EO jongerendag en Opwekking, waar ze met z`n allen aan deelnemen, of de speciale praise-weekenden, georganiseerd voor moeilijk lerende jongeren. En langzaam maar zeker burgert ze in. Maar als ik haar dan zo samen met Davi vergelijk, zie ik vooral hoe goed Davi ingeburgerd is, hij is een echte Puttenaar, houdt van zijn dorp, en is helemaal gelukkig als we even tijdens onze vakantie van Ermelo naar Putten fietsen voor een ijsje bij de Parel, volgens hem het beste ijs van heel Nederland!

Maar Davi woont dan ook al ruim 5 jaar in Nederland, en Dilma nog geen eens een jaar. Willen jullie ook voor haar bidden?

Tweede boek

Ik ben de afgelopen maanden begonnen aan het schrijven van ons volgende boek, deze keer een boek met de lessen die we tijdens de Children at Risk School geven. Het is een heel project, en met al het werk van de voorbereidingen van de evangelisatie en compassieteams die we met de WK hier hopen te ontvangen, en al ons reizen en lesgeven, gaat het nog erg langzaam. Maar goed, het begin is er en de voorlopige planning is, dat het in 2015 uit zal komen.

Marathon lesgeven

De aanstaande drie maanden gaan Johan en ik weer samen reizen en lesgeven. Het wordt een hele marathon!  In september hopen we naar Mexico te gaan, onder andere voor een conferentie van de University of the Nations, waar ook de Children at Risk school bij ingeschreven staat, die wij 24 jaar geleden gestart zijn om jonge mensen op te leiden voor hun werk met kinderen in nood.

In oktober hopen we niet alleen op de Children at Risk school hier in Belo Horizonte les te geven, maar ook op de Children at Risk school in Curitiba, in het zuiden van Brazilië. Op onze trouwdag, 10 oktober, waarop we 35 jaar getrouwd hopen te zijn, spreken we daar dan ook nog op een conferentie over mensenhandel en seksuele exploitatie.

En dan in november mogen we op een groot congres in Mumbai in India  spreken en daar dan de rest van de maand aan de Indiase studenten van de Children at risk School lesgeven.

Met Sinterklaas hopen we dan op doorreis heel kort in Nederland te stoppen, om weer even bij onze kinderen en familie daar te zijn, en vooral om ons achtste kleinkind dan te bewonderen, wat dan hopelijk net geboren is. Geweldig, wat een zegen al onze kinderen en kleinkinderen, we genieten er geweldig van. Na nog een conferentie in het midden van Brazilië hopen we dan vlak voor kerst weer in Belo Horizonte te zijn, om dat dan samen te kunnen vieren met onze twee getrouwde dochters, onze schoonzonen en de vijf kleinkinderen die hier wonen, en met Dilma, die dan voor een maand op vakantie naar Brazilië komt.

Willen jullie ook bidden voor onze gezondheid tijdens al dat reizen? En voor wijsheid en inzicht bij alle lessen die we mogen gaan geven?

Dank jullie wel voor jullie steun aan ons, wat het mogelijk maakt om dit allemaal te mogen doen. We weten ons heel erg gezegend met familie en vrienden die zo achter ons staan, achter ons werk, en ons biddend en financieel helpen.

We bidden jullie Gods rijke zegen toe!

Gebedspunten

• Dank God voor de goede tijd van evangelisatie tijdens de Confederations Cup. Bid voor de voorbereidingen om honderden evangelisatie en compassie teams voor de WK te kunnen ontvangen.
• Dank God voor Davi’s verbeterde gezondheid. Bid voor Dilma’s inburgering.
• Dank God voor de vele Children at Risk Scholen, in Brazilië en wereldwijd, waar honderden jonge mensen opgeleid worden om met kinderen in nood te werken. Bid voor al onze reizen en lessen die we mogen gaan geven.

Gebed en Evangelisatie tijdens de protesten en de Confederations Cup

 Een kleine foto impressie van de afgelopen weken, waarin we veel de straat opgegaan zijn, voor gebed en evangelisatie, gedurende de protesten en manifestaties die uitbraken tijdens de Confederations Cup.

 Dit was een van de folders die we uitdeelden. Er werd heel positief op gereageerd.

We knielden en baden gewoon op straat, midden tussen alle protesten.

De mensen wilden best even luisteren waarom wij nu op straat waren.

 En ook de evangelisatiefolders werden aangenomen en bekeken.

 Het waren heftige weken voor de politie, zij reageerden erg positief op onze actie.

 We hadden een hele groep medewerkers en studenten.

 Sommige mensen die aan het protesteren waren, wilden niet herkend worden, er braken hier en daar ook relletjes uit. Op sommige plaatsen ging het flink mis, met vandalisme, geweld, traangas, rubber kogels etc.

Maar onze groep was juist meer onder de vreedzame mensen bezig, op deze dag was het een protestmars van wel ruim 60.000 mensen die de straat opgingen.

 Dichtbij het voetbalstadium, waar nog eens 50.000 fanatieke voetbalfans langskwamen...

 Sommigen schrokken van onze rode kaart, en wilden wel even weten wat dat nu betekende.

Aan het einde van de 2 weken sloten we af met een gebedstijd op het grootste centrale plein in Belo Horizonte

In de chaos van de tienduizenden mensen die massaal de straat opgingen, las ik `s morgens deze teksten in mijn stille tijd: 

Spreuken

28:2 Bij een opstand werpen zich velen op als leiders,

maar met één bekwaam man aan het roer heerst er rust.

25:5 Verwijder slechte raadgevers uit de omgeving van de koning, dan regeert hij rechtvaardig en kan zijn troon niet wankelen.

(vele mensen waren de straat opgegaan om te protesteren tegen de vele corruptie in de regering. )

29:8 Een gewetenloos man kan een hele stad opzwepen,

een wijs mens brengt de gemoederen tot bedaren. (We hoopten door onze aanwezigheid en gebed, de stad vrede te brengen, de vrede van de Here Jezus)

Willen jullie ook voor Brazilie bidden?

En ja, de kers op de taart: Brazilie won de Confederations Cup met 3-0! Op naar de WK!

Voor meer fotos kan je op onze facebook pagina kijken bij de foto albums: Klik Hier

Protesten op straat in Brazilie

Helikopters vliegen urenlang boven onze wijk, ik hoor knallen, waarvan ik niet weet wat het zijn, vuurwerk, gasbommen, geweerschoten?

De protesten zijn nu al een week lang aan de gang. Het begon eigenlijk met een oproep via de sociale media om het niet langer te pikken dat de prijzen van de bus nu alweer verhoogd waren in een heleboel steden, dat bracht duizenden mensen op de been. Maar in Belo Horizonte waren de bus prijzen niet omhoog gegaan…, tja, wat dan? Als gauw liepen daar ook tienduizenden mensen te protesteren, tegen corruptie, tegen de regering, die niet genoeg investeert in onderwijs en medische zorg, maar wel mooie wegen aanlegt van vliegvelden naar voetbal arena’s. Ja, en dan die miljarden die uitgegeven zij om van die prachtige grote voetbalstadia te maken Achteraf gezien vinden een heleboel Brazilianen dat het geld daar niet aan uitgegeven had moeten worden. En misschien terecht. Maar dat is een beetje te laat, wat nu dan? Het staat er toch al? Het geld is toch al uitgegeven? Als we nu ook nog de WK gaan boycotten verliezen we er alleen maar meer aan.

Protesten in Rio: honderdduizend mensen op straat

Honderdduizenden mensen gingen vandaag de straat weer op, en Globo, de grootste tv zender van het land werd meteen aan het begin van de protesten ervan beschuldigd, dat ze met hun miljoenencontracten om de WK te mogen verslaan, nu tegen de protesten waren, en vooral al het vandalisme tijdens de protesten lieten zien, alleen maar om hun eigen financiële hachje te redden.

Als tegenreactie, laat Globo nu de hele dag de protesten zien, vertelt honderdduizend keer dat de grootste groep vreedzaam is maar dat er kleine groepen het verzieken voor iedereen, met hun vandalisme en geweld. Ja dat weten we nu wel. Maar journalistiek zou meer dan dat moeten zijn, ze zouden interviews moeten laten zien met de leiders van de protesten, met de politieagenten, met de politieke leiders, met de mensen op straat, maar niets van dat alles, alleen maar de hele dag beelden uit helikopters van honderdduizenden mensen die protesteren. Zo dekken ze zichzelf in, maar is er dus geen journalistiek meer waarin je beide kanten laat zien en aan het woord laat, geen echte informatie meer.

Er wordt geprotesteerd tegen corruptie, en voor meer investeringen in scholen en medische zorg. Heel goed, is echt nodig in een land wat als zesde wereld economie gerekend wordt maar waar de index voor menselijke ontwikkeling, wat betreft armoede, analfabetisme, onderwijs en levensverwachting, maar  de 85^e plaats inneemt op een lijst van 186 landen. Maar wat zijn de ideeën dan, zijn er voorstellen hoe we dat kunnen bereiken? Tot nu toe zijn die er nog niet, in ieder geval niet duidelijk. En dat na al een week protesten. Er wordt alleen maar opgeroepen om vandaag en morgen en dan ook de hele volgende week weer te gaan protesteren. Maar ik weet het nu eigenlijk wel. Het volk wil het zo niet langer, dus wat gaan we nu eraan doen?

De meeste burgemeesters van grote steden hebben al beloofd de verhoogde prijzen voor buskaartjes weer terug te draaien, zelfs in Belo, waar er dus geen prijsverhoging was, kan het opeens goedkoper…

Maar verder? Nog dagenlang protesteren zonder dat er zinnige oplossingen aangeboden worden, zonder gesprekken, zonder journalistiek? Nog meer vandalisme?

Ik zie een volk op straat die het uitschreeuwt. Genoeg! Nu geen corruptie meer! Maar die niet weten hoe dit nu verder te bewerkstelligen.

We hebben gebed nodig! Gebed voor het volk dat het niet langer allemaal pikt, gebed voor politiemensen die de orde proberen te handhaven, gebed voor de president en de politici, die toch allemaal door het volk gekozen zijn, corrupt of niet. Gebed voor de verkiezingen volgend jaar. Gebed voor stabiliteit en rechtvaardigheid. En gebed voor onze teams die de straat opgaan om voor de mensen op straat te bidden, ze van de hoop te vertellen, hoop op echte verandering, hoop op echte rechtvaardigheid, hoop op echte hulpverlening, door Jezus, onze Heer!

Er zijn in Belo Horizonte door de gemeente grote schermen opgesteld op belangrijke pleinen in de stad, om de voetbalwedstrijden te kunnen volgen.

Onze teams delen rode kaarten uit, met waarschuwingen tegen seksuele exploitatie van kinderen.

Voor de wedstrijden en in de pauze wordt er opgetreden en wordt het evangelie uitgelegd.

Ook worden er folders met de goede boodschap uitgedeeld.

Vanavond gaan we met onze teams weer de straat op om te evangeliseren en te bidden, bidden jullie mee? 

Oma Koosje

Vandaag is Johans moeder begraven. Ze is 88 jaar geworden. Een klein lief mensje wat ons de laatste keer verwonderd aankeek toen we op visite kwamen. Zou ze nog iets in ons herkennen? Het leek van wel. Ze wilde Johan wel een neuszoen geven, en vond de Ipad met filmpjes van onze kleinkinderen geweldig. Na elf kinderen, meer dan vijftig kleinkinderen en aangetrouwde kleinkinderen en ook nog eens rond de vijftig achterkleinkinderen, zijn we allemaal de tel kwijtgeraakt…

Haar liefdestaal was zorgen: zorgen voor de kinderen, niet alleen toen ze klein waren, maar ook later, toen ze allang uit huis waren en de meeste getrouwd waren en ook weer kinderen kregen. Maar zelfs toen het zorgen niet meer zo goed ging, het moeilijk werd goed voor zichzelf te zorgen,  en ze bij Sjaak en Nelleke in een aanleunwoning mocht wonen, bleef het zorgen doorgaan: de aardappels schillen de was opvouwen,  je kon toch niet stil gaan zitten?

Wat een geweldig voorbeeld van geven en zichzelf geven hebben we in haar. En wat een geweldig voorbeeld van geven en zichzelf geven zien we ook weer in haar kinderen en kleinkinderen. Zoals Sjaak en Nelleke, en hun kinderen, die de hoofdprijs winnen in praktische liefde tonen. Ze namen de hele mantelzorg organisatie op zich, en lieten die niet alleen op rolletjes lopen, maar zorgden er ook voor dat het met de hoogste kwaliteit en liefde gebeurde. Ze stelden hun huis open voor iedereen, kochten leuke fleurige kleren voor oma Koosje, stuurden met zeer grote regelmaat prachtige updates per email naar de hele familie over haar wel en wee, vaak met foto’s erbij. Ze zorgden dat het niet alleen goed ging, maar dat het geweldig goed ging.

En dan waren er nog de rest van haar 11 kinderen, die allemaal hun liefde, inventiviteit en zorgzaamheid inzetten, samen met aangetrouwde kinderen en kleinkinderen, om het oma Koosje de laatste jaren van haar leven zo goed mogelijk te laten hebben. Wat een zegen om bij die mooie familie te horen! Ik ben dankbaar voor mijn schoonmoeder en het voorbeeld van liefde door dienstbaarheid dat zij gegeven heeft, en dankbaar voor mijn schoonfamilie waar ik diezelfde liefde zo duidelijk in terug mag zien!

En nu? Het zal nog even zoeken worden hoe voorkomen kan worden, dat die hele grote familie niet meer samenkomt. Oma, de spil, is er niet meer. Zij heeft het nu beter. 

“Heer wilt U haar verrassen?”, bad ik toen ze op sterven lag. Ik kon in mijn gedachten al zien hoe verbaasd ze rond zou kijken, naar al dat mooie, al dat goede, ook voor haar! En hoe ze dan Jezus veilige armen om haar heen zou voelen, en verrast worden door Zijn liefde, ook voor haar!

En wij? Wij hebben het druk met groeiende families, kinderen die trouwen, kleinkinderen… ik hoop dat we toch met elkaar de tijd zullen vinden, om elkaar op te zoeken, samen verder te gaan. Familie is kostbaar!

Een klein filmpje tijdens ons laatste bezoek aan haar :

Een oefenronde voor de WK, en nog veel meer....

“Mam, ik was wel erg zenuwachtig voor dat doktersbezoek hoor!” vertelde Davi, onze zoon, via de Skype. Davi is geboren met Spina Bifida, een open ruggetje en een waterhoofd, waardoor hij verlamd is en ook een verstandelijke beperking heeft.

“Ik dacht dat de dokter zou gaan zeggen dat ik meteen geopereerd zou moeten worden, maar gelukkig zei ze dat niet…”

Davi vindt het geweldig met zijn basketbalteam te spelen.

Nierfunctie nu op 45 %

Ja, wij hadden ons ook wel erge zorgen gemaakt, toen aan het begin van het jaar opeens bleek dat Davis nieren zo slecht functioneerden, dat de dokters ons vertelden dat hij waarschijnlijk binnen korte tijd aan de nierdialyse zou moeten. Ze gaven niet veel hoop op verbetering, maar dat is nu toch gebeurd! Honderden mensen hebben voor Davi gebeden, dichtbij, in zijn familie, kerk en woongroep, maar ook ver weg, nadat er e-mails en facebook boodschappen de wereld rondgingen. En het lijkt alsof God een wonder gedaan heeft, Davis nierfunctie ging van 15-20% naar 27% naar 45 %! Geweldig! We zijn daar erg dankbaar voor.

Zou God weer een wonder doen?

Misschien gek om van een zendelinge te horen, maar ik durfde hier bijna niet meer op te hopen… God had hem al zoveel keren uit levensgevaarlijke situaties gered, zou Hij het weer doen, of nu niet…?

Sinds we hem, toen hij ruim drie jaar was, geadopteerd hebben, hebben we al een heleboel ziekenhuizen van binnen gezien, ben ik steeds met hem meegegaan tot in de operatiekamer toe, bij alle operaties die hij moest ondergaan, en heeft hij verschillende keren op het randje van leven en dood gebalanceerd. De dokters voorspelden dat hij niet ouder dan 8 jaar zou kunnen worden… En zie hier, hij is nu 26, heeft wel een stel beperkingen, gebruikt medicijnen, moet elke keer op dokterscontrole, maar zit lekker in zijn vel en geniet van het leven!

Bofkont

“Ik ben wel een bofkont he mam?“ vraagt hij aan me over de Skype. Oeps, er springen tranen in mijn ogen en ik moet even slikken voor ik hem antwoord. “Ja, je bent een bofkont.”

En we kunnen heel wat van je leren, bedenk ik me. Dank U Heer!

Alexandre nieuwe leider van de basis.

Dit is het jaar dat we het leiderschap van het werk onder kinderen in nood in de acht verschillende huizen van Jeugd met een Opdracht hier in Belo Horizonte, overdragen aan Alexandre en Lorinda. Daar hebben we al verschillende jaren naar toe gewerkt, en in mei was er een meeting van alle JmeO leiders van Noord, Centraal en Zuid Amerika in Panama, waar we ook Alexandre al voor hebben mogen dragen. Nu is er eigenlijk alleen nog eind oktober nog een officieel overdracht feest met alle medewerkers, en dan zijn we vanaf 1 jan 2014 niet meer de leiders van de Jeugd met een Opdracht basis.

28 jaar, duizenden kinderen

Best gek, dan hebben we het 28 jaar gedaan, honderden full time medewerkers hebben met ons meegewerkt als, kort verband vrijwilligers staken hun handen uit de mouwen, studenten volgden onze Discipelschaps Training en Children at Risk scholen, een grote achterban zorgde voor de financiële middelen en gebed, en zo werden er duizenden kinderen in nood bereikt met de liefde van de Here Jezus.

Alexandre en Lorinda

Groeien

En dan? Nee, het werk stopt hier niet, we hopen juist dat het nog veel harder zal gaan groeien. Alexandre, een Braziliaan met geweldige leiderschapskwaliteiten, en die al 18 jaar hier met ons mee werkt heeft er visie voor. Ook zijn vrouw uit Maleisië, Lorinda, die hier 20 jaar geleden voor het eerst kwam helpen, gelooft dat God nog heel veel nieuwe dingen gaat doen in Belo.

Recycling

“Gaan jullie dan met pensioen?” Hebben we al vaak horen vragen. Nee, niet als je pensioen ziet als een tijd waarin je nu eindelijk eens gaan doen wat je leuk vind: we hebben ons hele leven al dingen gedaan die we leuk vinden. Wat is er nu leuker en fijner dan samen met God te wandelen, Hem te gehoorzamen, door hem gebruikt te worden om kinderen in nood te helpen? Niets toch? Nee pensioen is niet echt een woord wat binnen onze zendingsfamilie gebruikt wordt, het gaat eerder over een nieuwe cycle, een nieuwe fase in ons leven. Recycling: opa en oma worden, mentor worden, de jongere generatie steunen, aanmoedigen, helpen, lesgeven, zegenen.

Nieuw boek en vaker lesgeven

Hoe je dat nu echt doet, dat zijn we nog aan het ontdekken, maar we hebben al wel een stel ideeën en projecten voor de volgende jaren klaarliggen! Zo ben ik eindelijk aan ons tweede boek begonnen, deze keer met alle lessen waar Johan les over geeft in de Children at Risk school. Ook hopen we nu meer tijd te krijgen om die lessen wat vaker in andere landen te gaan geven. Dit jaar ga ik in juli naar Zwitserland, en Johan naar Sao Paulo om les te geven, gaan we samen in oktober twee weken naar Curitiba in het zuiden van Brazilië en in november de hele maand naar India, waar we zullen spreken in een groot congres, en waar we ook weer in een Children at Risk School les zullen gaan geven. Als we niet meer de eindverantwoordelijken zijn voor de basis hier in Belo, dan wordt het toch wel makkelijker om voor wat langere periodes ergens anders les te gaan geven.

Bij het grote vernieuwde stadion "Mineirao" in Belo Horizonte

WK 2014 in Brazilië

We kijken ernaar uit en zijn benieuwd wat God nog allemaal voor ons in petto heeft. Maar voor 2014 is onze agenda al aardig vol: Johan is gekozen als de nationale coördinator van Jeugd met een Opdracht voor de compassie en evangelisatieteams die volgend jaar allemaal naar de WK in Brazilië hopen te komen. We verwachten honderden teams, dus een flinke uitdaging. We hopen de nadruk vooral te leggen op het tegengaan van pedofilie, seksuele exploitatie en mensenhandel. Maar hoe doe je dat tijdens zo`n groot evenement? We krijgen gelukkig hulp van alle kanten aangeboden, van mensen met ervaring die al eerder tijdens WK`s en andere grote happenings in andere landen en steden acties ondernomen hebben.

40.000 extra meisjes, gedwongen in de prostitutie

Tijdens de WK in Duitsland in 2006 werd er geschat dat er ongeveer 40.000 meisjes en jonge vrouwen extra ingevoerd werden, verhandeld, om gedwongen als prostituee te werken. In Zuid Afrika waren de schattingen tussen de 40.000 en de 60.000 extra meisjes en jonge vrouwen. Dat willen we dus niet nog een keer zien gebeuren hier in Brazilië. Maar hoe voorkom je zoiets? Een van de eerste stappen is bewustmaking.

Soaps

Hier in Brazilië kijkt een groot gedeelte van de bevolking elke dag naar de soaps op televisie. Er wordt zelfs gezegd dat de bevolkingsgroei hier in Brazilië geremd is, omdat alle echtparen elke dag de hele avond naar al die soaps moeten kijken en dan doodmoe in bed rollen…

Meisjes gered

Maar laat nu de laatste maanden de belangrijkste soap van de avond juist over mensenhandel gaan? Hoe meisjes erin geluisd worden met mooie woorden en beloftes, dat ze een baan zullen krijgen als serveerster in een restaurant, of als kamermeisje in een hotel. Maar dan al snel erachter komen, dat dit allemaal leugens zijn, en ze, als ze bij hun werkadres aankomen, gedwongen worden om in de prostitutie te werken en hun salaris af te staan. Deze soap heeft er al voor gezorgd, dat er verschillende mensen opeens doorkregen, dat de meisjes bij hen aan de overkant van hun straat, waarschijnlijk ook verhandeld waren, de situaties leken te veel op wat ze in de soap gezien hadden. Zodat ze de politie belden, waarop die invallen deden en er zodoende al verschillende meisjes gered zijn. Geweldig! Maar we zijn er nog niet.

Filmpjes voor stewardessen, buschauffeurs en kamermeisjes

Het zou geweldig zijn als we korte Braziliaanse trainingsfilmpjes zouden hebben om aan stewardessen, buschauffeurs en kamermeisjes te laten zien, waarin ze geleerd worden hoe ze kunnen onderkennen, dat er meisjes in hun vliegtuig, bus of hotel gedwongen meegenomen worden, en waar ze heen kunnen bellen om dat door te geven. Om dat te verwezenlijken komt er nog heel wat kijken, en dat is nog maar een van de vele ideeën. Willen jullie ook bidden voor deze plannen? Dat God ons zal leiden?

Oefenronde

Volgende maand zal de FIFA Confederations Cup hier in Brazilië gehouden worden als voorbereiding op de WK in 2014. Een soort oefenronde… Voor ons dus ook! Vorige week zijn we met de medewerkers van de verschillende huizen naar het grote vernieuwde voetbalstadion hier in Belo Horizonte geweest. Er was een grote actie om het stadion met duizenden volwassenen en kinderen te “omarmen” als statement tegen pedofilie en seksuele exploitatie. Prachtig. Een begin. Maar nu verder! Johan heeft verscheidene keren per week vergaderingen met de lokale voorgangers, hoe er op de beste manier geëvangeliseerd kan worden tijdens deze evenementen. Willen jullie ook daarvoor bidden?

In de "Mineirao"

Ik kon mijn ei niet kwijt

Heerlijk, Jonathan, onze schoonzoon heeft ons geholpen om de lay-out van de papieren nieuwsbrief zo aan te passen, dat het weer vier pagina’s geworden zijn, want met maar twee pagina’s kon ik echt mijn ei niet kwijt! Nu kan ik weer schrijven wat ik voel, denk, bid, wat we meemaken en wat we plannen, zonder driekwart er weer uit te moeten schrappen. Ik hoop dat jullie het ook waarderen…

En dan wensen we ieder die de komende maanden op vakantie gaan een heerlijke warme tijd toe, met veel zon! Vooral na zo`n lange winter en koude lente, hopen we dat de zomer voor jullie wat mooier zal zijn!

Iedereen die ons de afgelopen maanden gesteund heeft, met gebed, e-mails of financiën: jullie weten niet hoe dit ons gezegend heeft! Een driedubbel dik dank je wel voor al jullie lieve meeleven. We wensen jullie Gods rijke zegen toe!