We waren een paar weken in Bulgarije om onder andere een cursus over traumaverwerking te geven aan ongeveer 30 moeders, zodat we hen de volgende dag konden helpen om het geleerde aan hun eigen kinderen uit te leggen. De eerste dag was meteen al een groot succes. Deze vrouwen maakten deel uit van een groep van een paar duizend vrouwen en kinderen die allemaal vanuit de regio van Odessa in Oekraïne naar Varna, een toeristische stad aan de Zwarte Zee, gevlucht waren aan het begin van de oorlog. Ze waren in de wat oudere hotels aan het strand opgevangen en woonden daar nu alweer ruim een jaar.
In het begin hadden ze natuurlijk gehoopt, dat het maar voor een paar weken zou zijn, maar nu, na ruim een jaar, waren ze eraan toe om wat rust te krijgen, en te accepteren dat het allemaal nog wel veel langer kon duren.
Met z’n achten onder de “wolk”
Oksana liet me een tekening van haar familie zien, “Acht poppetjes, samen onder een wolk waarop ik God getekend heb, legde ze me uit, die ons beschermt en voor ons zorgt”. Haar dankbaarheid en erkenning van Gods trouw ontroerde me. Zoals zoveel verhalen me ontroerden. Wat een moedige vrouwen en kinderen, en wat stonden ze open om meer over God als hun vader te leren, en over het verwerken van hun trauma.
 |
| Een van de Oekraïense vrouwen en een tienermeisje die meededen |
In het Bulgaars en Engels
We hoorden die weken zoveel schrijnende verhalen, maar zagen ook hoe God aanwezig is, en de internationale, maar ook lokale christenen gebruikt om te bemoedigen en steunen. Een klein groepje van die Bulgaarse christenen mogen we dit jaar online lesgeven in de cursus via Zoom, die deze keer van april tot november loopt, zodat we de studenten over een langere periode kunnen begeleiden.
De Bulgaarse studenten krijgen de lessen vanuit het Engels naar het Bulgaars vertaald. Verder zitten er in die Engelssprekende groep nog ruim 30 studenten uit allerlei Oost-Europese, Afrikaanse, Aziatische en Zuid Amerikaanse landen. Het zijn over het algemeen jonge zendelingen die met kinderen in nood werken.
En ook in het Portugees
En dan geven we steeds twee dagen later dezelfde les nog eens in het Portugees aan ruim 80 studenten uit Brazilië, Mozambique, Angola, Guinee-Bissau en Sao Tomé en Principe, allemaal landen waar Portugees de hoofdtaal is.
Het mooie is, dat we deze cursus kunnen geven aan zo’n grote groep, omdat we een geweldige groep van 30 medewerkers hebben, verspreid over de hele wereld, die allemaal jarenlange ervaring hebben in het werken met kinderen in nood. Elk van deze medewerkers begeleidt een groepje van 4-8 studenten. Ze houden Zoommeetings met hun studenten, hebben tussendoor een WhatsApp groepje met hen, bellen met hen, appen, begeleiden en bemoedigen. Wat bijzonder om met zo’n grote gevarieerde groep prachtige mensen te mogen samenwerken!
Twee keer naar Engeland
Johan en ik hebben er samen toch ook best veel werk aan, maar omdat het online lessen zijn, en online studenten, kunnen we ons werk eigenlijk vanuit elke plek doen waar maar internet is. Vandaar dat we dit jaar dan ook al twee keer voor een paar weken in Engeland waren, de eerste keer omdat Johanneke en Jonathan ons uitgenodigd hadden om de lessen van Johan in hun studio op te nemen, zodat we naast de Zoom life lessen, ze straks ook op deze manier, op een online platvorm aan kunnen bieden. Het was erg leuk om te doen, het is een serie van 13 lessen geworden.
De tweede keer waren we in Engeland om op de kleindochters te passen terwijl Johanneke en Jonathan in India waren om documentaires te maken. Ook super bijzonder om te mogen doen natuurlijk, en we hebben ontzettend genoten van onze tijd met de prachtige meiden daar.
Tussendoor hadden we vanuit Engeland ook nog een keer de gelegenheid om de medewerkers van Jeugd met een Opdracht uit Oekraïne, die samen een grote conferentie hadden, toe te spreken en les te geven. Met behulp van een Oekraïense vertaalster die toen net ook in Engeland op de basis was waar we verbleven. Ook heel bijzonder om te mogen doen!
En ondertussen loopt die online cursus dus “gewoon” door. We ervaren het als een zegen om zo bezig te mogen zijn, om allerlei principes die we tijdens onze 36 jaar in Brazilië met ons werk onder kinderen in nood geleerd hebben, door te mogen geven op deze manier aan een heleboel jonge zendelingen. Wat een voorrecht om zo met verschillende generaties tegelijk, (onze dochter Michele is één van de online medewerkers) de volgende jonge generatie te mogen lesgeven en bemoedigen. Willen jullie ook voor deze studenten bidden? Ze wonen vaak in arme landen en werken onder moeilijke omstandigheden. Maar zijn gemotiveerd om nieuwe dingen te leren. We hoorden van één van de Afrikaanse leerlingen dat hij 50 km op een brommertje rijdt, om naar het dichtstbijzijnde dorp met internet te gaan, en daar dan buiten op een pleintje, terwijl er allerlei kinderen rondrennen, volgt hij de lessen!
Knieoperatie
En nog een gebedspunt: Davi, onze jongste zoon heeft al sinds begin december problemen met zijn been, het begon met wondjes aan zijn voet en wondroos, maar omdat hij verlamd is voelde hij dat niet en werd het snel een grote diepe wond aan zijn knie. In maart is hij er de eerste keer aan geopereerd en deze week moet hij opnieuw onder het mes, deze keer voor een huidtransplantatie omdat de wond zelf niet dichtgroeit.
 |
| We waren precies het weekend voor de kroning van koning Charles in Londen |
Tussendoor hadden we vanuit Engeland ook nog een keer de gelegenheid om de medewerkers van Jeugd met een Opdracht uit Oekraïne, die samen een grote conferentie hadden, toe te spreken en les te geven. Met behulp van een Oekraïense vertaalster die toen net ook in Engeland op de basis was waar we verbleven. Ook heel bijzonder om te mogen doen!
 |
| Met de Oekraïense vertaalster |
En ondertussen loopt die online cursus dus “gewoon” door. We ervaren het als een zegen om zo bezig te mogen zijn, om allerlei principes die we tijdens onze 36 jaar in Brazilië met ons werk onder kinderen in nood geleerd hebben, door te mogen geven op deze manier aan een heleboel jonge zendelingen. Wat een voorrecht om zo met verschillende generaties tegelijk, (onze dochter Michele is één van de online medewerkers) de volgende jonge generatie te mogen lesgeven en bemoedigen. Willen jullie ook voor deze studenten bidden? Ze wonen vaak in arme landen en werken onder moeilijke omstandigheden. Maar zijn gemotiveerd om nieuwe dingen te leren. We hoorden van één van de Afrikaanse leerlingen dat hij 50 km op een brommertje rijdt, om naar het dichtstbijzijnde dorp met internet te gaan, en daar dan buiten op een pleintje, terwijl er allerlei kinderen rondrennen, volgt hij de lessen!
Knieoperatie
En nog een gebedspunt: Davi, onze jongste zoon heeft al sinds begin december problemen met zijn been, het begon met wondjes aan zijn voet en wondroos, maar omdat hij verlamd is voelde hij dat niet en werd het snel een grote diepe wond aan zijn knie. In maart is hij er de eerste keer aan geopereerd en deze week moet hij opnieuw onder het mes, deze keer voor een huidtransplantatie omdat de wond zelf niet dichtgroeit.
Hij hoopt heel erg (en wij met hem) dat hij toch naar Opwekking kan, om daar samen te kamperen. Het wordt wel een steeds grotere uitdaging, omdat hij verder lichamelijk ook best veel gespecialiseerde zorg nodig heeft, dan is het handig dat ik zelf vroeger verpleegkundige was en zo de zorg samen met Johan een paar dagen van de staf en thuiszorg daar kunnen overnemen. Maar deze keer met de operatie zo kort voor Pinksteren is het dus extra spannend of het wel kan. We hopen het wel. Ook Dilma en nog een hele groep van de Pinnenburg, waar zij beiden speciale woonzorg krijgen, hopen er heen te gaan. En dan hebben we ook nog onze drie kleinkinderen die in Nederland wonen weer uitgenodigd om mee te gaan. Dat belooft een heel feest te worden.
Nu, als het allemaal goed gaat, en jullie die dit lezen ook naar Opwekking komen, van harte uitgenodigd bij onze tent aan het “Pinnenburgstraatje” voor een lekker kopje koffie! 😊(Vlak bij de grote tent, en bij de mindervaliden toiletcabines).
Gebedspunten
- Bid voor de Oekraïense moeders en hun kinderen, in Bulgarije, maar ook in alle andere landen waar ze heen gevlucht zijn. Dat hun geloof in God hen elke dag tot steun, hoop en kracht mag zijn.
- Bid voor vrede, in Oekraïne, in Myanmar, in Sudan, in de Gazastrook, in de Congo, en op nog zoveel plekken van onrust in de wereld.
- Dank God voor alle studenten die meer willen leren over het werken met kinderen in nood, en de Bijbelse principes hierachter.
- Bid voor herstel van de knie van Davi, dat het goed zal genezen en hij zijn volle energie terugkrijgt.
- Heel hartelijk bedankt voor jullie lieve betrokkenheid, door te bidden, te appen, te bellen, te geven. We wensen ieder met vakantieplannen alvast een hele fijne vakantie, en Gods rijke zegen toegewenst!
