vrijdag 19 maart 2010

Nieuwsbrief Nr. 135, maart 2010


LIEVE FAMILIE EN VRIENDEN,

De kranten stonden er bol van: wat een verschrikkelijke aardbeving was dat in Haiti! Het werd zelfs de ergste ramp van de afgelopen jaren genoemd. De cijfers liegen er niet om: meer dan 220 000 doden en ongeveer 1.2 miljoen mensen die geen huis meer hebben! (Volgens de laatste informatie van de UN op 1 maart 2010) En wat een beelden kregen we te zien, vooral de nood onder de kinderen raakte ons diep.

Voor de aardbeving waren er al verschrikkelijk veel weeskinderen, bijna 400.000 volgens de UNICEF, en de verwachtingen waren dat dit aantal nu verdubbeld was! Ook was Haiti één van de landen waar kinderen verkocht werden. Kinderdealers trokken langs dorpjes waar ze superarme ouders de valse hoop gaven, dat als ze hun kinderen aan hen zouden meegeven of verkopen, ze hen een betere toekomst zouden geven: wonen, werken en opleidingen in de hoofdstad Port au Prince. Maar in het echt werden deze kinderen, die de bijnaam “Restavec” kregen, als huisslaafjes gebruikt, om schoon te maken, te koken, water te halen, of soms erger: als privé seksslaafje. Sommige Restavec kinderen waren nog maar 5 of 6 jaar toen ze bij hun ouders weggehaald werden…

“Heer, help al deze mensen, troost ze Heer, geef ze nieuwe hoop…” baden we, en wat al vaker gebeurd was, vroeg Hij ons een antwoord op ons eigen gebed te zijn. Johan ging met 2 medewerkers van onze basis en nog 7 medewerkers van andere basissen in Brazilië het werk van Jeugd met een Opdracht in Port au Prince voor drie weken helpen.


Ze sliepen boven op het platte dak van een politiebureau, dat nu als kliniek gebruikt werd en recht tegenover het half ingestorte paleis stond. Er had zich een groot tentenkamp gevormd op het plein ervoor en ze hadden hun handen vol. De chirurg en de twee verpleegsters van het team hebben honderden patiënten behandeld, terwijl de rest van het team hielp met het schoonmaken van de zalen en toiletten (zonder stromend water!) het klaarmaken van voedselpakketten en het uitdelen en het verzorgen van programma’s voor de kinderen in verschillende kampen. Johan heeft ook samen met wat anderen de vergaderingen van de Unicef bijgewoond, om te zien hoe we verder in de tweede helft van het jaar structureel bij zouden kunnen dragen, door bijvoorbeeld voor de plaatselijke christenen verschillende cursussen of seminars te organiseren op het gebied van traumaverwerking onder kinderen, training voor onderwijzend personeel, opzetten van werk onder kinderen in nood, etc.


Door mijn rugproblemen was ik niet meegegaan naar Haiti, maar heb hier in Brazilië meegeholpen door “Mevrouw SOS-Haiti” te worden. Op de nationale website van JOCUM was een nieuw email adres doorgegeven voor ieder die ook naar Haiti wilde gaan, of die wilde geven. En al die e-mails kwamen in mijn “inbox” terecht! Tjonge wat een werk! Maar ook heel leuk, er zijn nu al nieuwe teams gevormd om te gaan en ook is er een rekening geopend en mocht het laatste team een flinke grote collecte meenemen. Johan vertelde na thuiskomst, dat hij in al zijn reizen nog nooit zo diep aangeraakt was als deze keer. We zijn nog aan het bidden wat nu de volgende stap is.

CHILDREN AT RISK SCHOLEN EN KLEINKINDEREN IN HET KWADRAAT
Mumbai, India en Perth, Australië

In mei en juni hopen we, tussen de geboortes van twee nieuwe kleindochters, op twee Children at Risk Scholen les te geven.


Een paar fotos van toen we in 2008 drie maanden in Calcutta waren om de Children at Risk school te leiden


Onze dochters Johanneke en Michele zijn allebei weer zwanger en allebei weten ze al dat het een meisje wordt: Naiomi en Eva! We genieten met volle teugen van al ons kleine grut (al vier) en zien ook weer naar deze twee uit. Naiomi hoopt in april geboren te worden. Dan hebben we precies een paar weken om te helpen kramen voor we naar India vertrekken, waar Andrew, één van onze studenten uit India, zijn eerste Children at Risk School in Mumbai zal gaan leiden. We zullen daar een maand blijven, waarna we nog twee weken naar Australië gaan om in Perth in een Children at Risk school les te geven. Als het allemaal goed gaat komen we dan precies voor Eva’s geboorte weer thuis! Willen jullie met ons meebidden?

Ieder heel hartelijk bedankt voor al jullie meeleven, jullie gaven, gebeden, e-mails!

We bidden jullie Gods rijke zegen toe!

Johan en Jeannette Lukasse


Gebedspunten:

Dank God voor de mogelijkheid die Johan had om 3 weken naar Haiti te gaan. Bid voor de volgende teams en de plannen voor de tweede helft van het jaar.

Dank God voor de 2 nieuwe kleindochters. Bid voor de geboorte, dat Naiomi en Eva, evenals hun moeders Johanneke en Michele, gezond zullen zijn.

Dank God voor de uitbreiding van de Children at Risk scholen. Bid voor de weken die we er les mogen gaan geven.

1 opmerking:

  1. Beste Johan en Jeannette,
    heb net op Uitzending Gemist de aflevering gezien over jouw/jullie werk. Ik wens jullie daarbij Gods zegen toe, voor jullie werk, de kinderen en voor jullie persoonlijk. Het boek "Gods hart voor kinderen" is hier in ons gezin al heel wat keer gelezen en heeft veel indruk gemaakt. Het is ook al aardig wat keren kado gegeven inmiddels. Mooi om te zien hoe God jullie gebruikt in Zijn Koninkrijk! Ik dank Hem daarvoor.

    BeantwoordenVerwijderen