maandag 20 februari 2017

Recht erop af

Een nieuw jasje, een nieuwe lay-out. Met dank aan onze schoonzoon Jonathan! Ja, het bleek dat een heleboel mensen toch nog niet zo goed begrepen hadden dat ons werk aardig veranderd is sinds 2013, en dat velen dachten dat de nieuwsbrieven die via St. Redding en Herstel gestuurd worden, of die van de JOCUM basis in Belo Horizonte, eigenlijk nog steeds van ons waren. Dat is dus niet zo.

Lesgeven wereldwijd
In 1986 mochten wij de JMEO basis is Belo Horizonte beginnen en tot 2013 leiden, maar sindsdien hebben we dat overgedragen aan Braziliaanse leiders, en werken wij nu full time en wereldwijd door les te geven op Children at Risk Schools en seminars, over het werken met kinderen in nood. Met lessen als: “Hoe doe je dat nou? Hoe zet je een werk op? Wat zijn de valkuilen? Wat zegt Gods woord er eigenlijk over?” Etc.

Johan vindt het heerlijk om les te mogen geven.
Natuurlijk gaven we die lessen tijdens onze tijd op de basis in Belo Horizonte ook vaak, aan onze eigen medewerkers of op andere locaties. Maar nu we niet meer die (zware) verantwoordelijkheid hebben over een heel groot team vaste medewerkers, is het allemaal een stuk gemakkelijker geworden om nu uitnodigingen van over de hele wereld aan te kunnen nemen.

Dus om de verwarring met de andere twee nieuwsbrieven te voorkomen hebben wij nu deze nieuwe lay-out. In deze brief zullen we dus u op de hoogte houden van ons persoonlijke leven en ons werk wereldwijd met het lesgeven over werken met kinderen in nood. Onze nieuwsbrieven zijn met hetzelfde jasje aangepast!

(Krijgt u alle drie de nieuwsbrieven en wilt u zich voor een of meerdere afmelden, dan kan dat via de mail: jlukasse@gmail.com) Maar we hopen natuurlijk dat u zich blijft interesseren voor al het werk onder kinderen in nood, en er ook voor blijft bidden.

Thuis

“Waar wonen jullie nu?” Horen we vaak. Tja, volgens onze kleinzoon wonen we in een vliegtuig… Dat klopt niet helemaal, maar we begrijpen de logica wel! We wonen nog steeds in Belo Horizonte, daar is ons huis, maar door het vele reizen zijn we dus niet zo vaak meer thuis. Maar ja, het begrip “thuis“ is natuurlijk ook rekbaar… Johan zegt altijd: “we zijn thuis waar we samen zijn!” Misschien klinkt dat cliché, maar het klopt wel, en op die manier zijn we dus meestal wel “thuis”.

"Thuis" op de bank!
Vierde keer naar Irak

We genieten op dit moment van ons verlof in Nederland, we hadden dit eigenlijk vanaf begin december gepland, maar we kregen vlak van te voren de vraag of we in december, dus tijdens ons verlof in Nederland, opnieuw in Irak een seminar wilden geven over traumaverwerking bij kinderen. Dat zou dan onze vierde reis naar de vluchtelingen in Irak worden binnen 2 jaar. Wij hadden uitgekeken naar onze tijd in Nederland, en na onze drie reizen naar Irak, die allemaal best wel spannend geweest waren, hadden we eigenlijk begrepen dat de derde reis toen voorlopig onze laatste reis daarheen was.


Tja, dat was dus even onze plannen bijstellen… maar toen we erover baden had ik het idee dat God tot me sprak vanuit Romeinen 15: 1-4, wat ik die dag in de Message vertaling las. Daar staat (mijn vrije vertaling):

Degenen van ons die sterk staan in het geloof moeten ingrijpen en de helpende hand bieden aan hen die het moeilijk hebben, en niet alleen maar doen wat voor ons het beste uitkomt. Kracht hebben we gekregen om te dienen en niet voor status. Laat wij ieder ons best doen om de mensen om ons heen te steunen, jezelf afvragend “Hoe kan ik helpen?” Dat is precies ook wat Jezus deed. Hij probeerde het zichzelf niet makkelijker te maken door de problemen van anderen uit de weg te gaan, maar ging er recht op af, en hielp.

“ Ik heb de problemen van hen in nood op me genomen” is wat het woord van God zegt. Zelfs als dat al lang geleden opgeschreven was, kan je er toch zeker van zijn dat het nu ook voor ons geldt.


Tja, dat kwam wel even binnen! Hoe vaak wil ik het mezelf makkelijker maken door de problemen van anderen maar te negeren? Maar hier staat dus dat de Here Jezus juist het tegenovergestelde deed, Hij ging er recht op af, zocht ze op, en hielp.


We zijn dus begin december weer naar het noorden van Irak gegaan, om deze keer 22 jufs te helpen, die zelf ook allemaal gevlucht waren, christen zijn, en de kinderen van vluchtelingen willen helpen. Het werd een ontzettende leuke reis en wat een bijzondere groep vrouwen! Hoewel het ijskoud was, en ik zelfs ‘s nachts behalve m’n fleecepyjama, legging, trui en sokken ook nog wanten in bed aanhad(!) was de sfeer erg warm. We mochten hen op verschillende manieren bemoedigen en hen natuurlijk ook lesgeven over hoe je met kinderen speciale programma’s kan doen die hen helpen met het verwerken van hun trauma’s.


De boekjes die we hiervoor gebruiken hebben we in PDF vorm, dus als je geïnteresseerd bent, schrijf ons gerust, we sturen ze je graag gratis toe!

Vluchtelingen in de sneeuw in Servië

We mochten deze maand, tijdens een conferentie in Boedapest, ook nog een seminar geven over het gebruik van deze boekjes voor de kinderen van vluchtelingen. Er waren daar ruim 150 mensen van verschillende christelijke organisaties bij elkaar gekomen, die allemaal in Europa vluchtelingen op verschillende manieren aan het helpen zijn.


We kregen die week ook de kans om even over de grens te gaan naar Servië, en daar vluchtelingen te bezoeken. We hadden van onze gemeente in Nederland ruim 52 kilo (!) aan wanten, sokken, mutsen en mobieltjes bij ons. Onbeschrijflijk hoe daar in Servië voor ruim 5000 vluchtelingen geen plek is in de vluchtelingenkampen, en hoe ze dan maar in de kou in oude gebouwen zonder elektriciteit of water, of soms gewoon in de sneeuw tussen de bomen moeten overnachten. Ze willen allemaal graag doorreizen, maar de grenzen van Hongarije laten er maar 10 per dag toe… Sommigen wachten al meer dan 6 maanden.


We bezochten een geïmproviseerd kamp, waar christenen elke dag warm eten en kleding komen brengen aan een groep van ongeveer 200 vluchtelingen van 14-25 jaar. “We zijn dankbaar voor wat jullie komen doen, maar willen jullie ook met ons bidden voor een wonder, voor bescherming?” Het waren voor zover wij wisten allemaal moslims (op één na, een christen uit een moslim land, die doodsbang was ontdekt te worden) maar ze wilden heel graag dat we voor hen baden.

In de conferentie in Boedapest, hoorden we vele getuigenissen van de honderden moslims in Europa die tot geloof komen. Ze zijn zóóó open! Bid voor de vluchtelingen, bid voor de mensen die hen helpen en vraag God wat jij mag doen!

Nederland

Zou je graag getraind willen worden om met de kinderen van vluchtelingen te gaan werken? Wij hopen in januari 2018 in Nederland een Children at Risk School aan te bieden, met een speciale focus op het werken met kinderen van vluchtelingen. Geïnteresseerd? Mail ons voor meer info! johan@jocum.org.br

Dank je wel
Johan leest onze jongste kleindochter voor

We willen iedereen bedanken die de afgelopen maanden in Nederland onze verloftijd tot een onvergetelijke tijd gemaakt hebben: de kerken en groepen waar we mochten komen spreken en die ons zo gezegend hebben, de familie en vrienden met wie we weer even bij konden praten en gezellige dingen doen, al het lekkere eten wat we overal kregen, de extra gebeden en de extra giften, wat zijn we verwend!

Heel hartelijk bedankt hiervoor!

Giften


Willen jullie ons steunen, b.v. voor de extra kosten die we gaan maken met de verschillende reizen om vluchtelingenkinderen te helpen, en Children at Risk Scholen te organiseren, dan kan dat door een gift over te maken op:

IBAN: NL25 INGB 0003 1890 27 t.n.v. St. Jeugd met een Opdracht comité fam. Lukasse, Reeuwijk.

(St. Jeugd met een Opdracht heeft de ANBI-status en een RfB-keurmerk.)

Er zijn in Nederland wat nieuwe regels, wat betreft het overmaken van giften aan zendelingen. Daarom verzoeken wij u bij het overmaken van een gift voor ons altijd te vermelden: PF2496 Children at Risk.

Gebedspunten
  • Dank God voor de verschillende Children at Risk Scholen die er in Brazilie en wereldwijd zijn. 
  • Bid dat er vele jonge mensen opgeleid zullen worden om God te gehoorzamen en hun leven in te zetten voor de kinderen in nood.
  • Bid voor de intern ontheemden in Irak, 300.000 christenen en 2 miljoen moslims. 
  • Dank God voor de verschillende zendingsorganisaties en kerken die hen in woord en daad bijstaan. 
  • Bid voor de grote stroom vluchtelingen, wereldwijd al 65 miljoen en er komen elke dag gemiddeld 34.000 bij. 
  • Bid dat kerken en organisaties de christelijke gastvrijheid zullen tonen, zoals het in de Bijbel staat, philoxenia: de vreemdeling als een vriend behandelen. (Het tegenovergestelde van xenophobia: de angst voor vreemdelingen)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten